Browar Heller to duma Bambergu - niemieckiego miasta położonego w Górnej Frankonii. Jego siedzibą jest gospoda Schlenkerla położona przy Dominikanerstrasse 6. Heller to oficjalna nazwa pochodząca od Johanna Wolfganga Hellera, który przejął miejsce w połowie XVIII wieku, aczkolwiek sam browar częściej jest nazywany po prostu Schlenkerlą i nie stanowi to dla nikogo problemu. 
Widząc ten ewenement w delikatesach, nie mogłem sobie odmówić zakupu. Spójrzcie tylko na ilość dodatków w składzie - Kingpin by się nie powstydził, prawda? Koszt - zaledwie 2,60 zł lub coś w ten deseń. Pewnie i tak 2 zł za dużo.
Lilith - pierwsza żona biblijnego Adama, feministka, a następnie kochanka Belzebuba i upiorzyca mordująca noworodki. Podobno była też wężem, który przyczynił się do wygnania Adama i Ewy z Raju. Raczej nie kobrą, ale hej - wąż to wąż.
Co nieco już o Nachmielonej powiedziano i napisano. Niewtajemniczonych poinformuję krótko, że jest to nowość od browaru Nepomucen ze Szkaradowa. Wyjątkowo nie mamy tu do czynienia z piwem, a pierwszą w Polsce wodą z chmielem. Ponoć przyprawiono to po amerykańsku, ale nie sprecyzowano niestety, jakimi odmianami. Zero kalorii, zero alkoholu, zero konserwantów. Nowatorski pomysł, trzeba to przyznać, ale czy rzeczywiście przyjmie się jako coś więcej, niż ciekawostka? Trudno powiedzieć. Barierę może stanowić cena, bo są to okolice pięciu blaszek. Akurat piwka Jacka Domagalskiego były do tej pory uczciwie wyceniane, więc być może stworzenie wody z chmielem nie jest aż tak tanie, jak mogłoby się wydawać. 
Rozgrzewamy się. Mam dziś coś (być może) ciekawego, a mianowicie solidnie wyleżakowany Cornelius Porter z browaru Sulimar. Przeterminowany o 13 miechów, natomiast do piwniczki trafił bodajże w maju 2015. Butelka jeszcze półlitrówka, a więc sentymencik, bo od dawna jest w porcjach 400 ml. Zmieniło się chyba jednak coś więcej i na nowej wersji podają większy woltaż. Nawet jeśli, to chyba nikt specjalnie za tym piwem nie tęskni - nie zbierało jakichś szczególnie dobrych opinii, a w każdym razie gorsze, niż ten nowszy. Pewnie charakterystyczna corneliusowa słodycz nie przekonała ludu. Sprawdźmy jednak, jak to piwo się trzyma i co się w nim zmieniło. 
Średnio mi leżą tegoroczne kategorie Kuźni Piwowarów, więc nie rozglądam się specjalnie za tymi piwami. Do tej pory sprawdziłem tylko Fruit Ale'a i był naprawdę udany. Jak większość oczekiwałem jednak najbardziej mlecznego Stoutu, bo trudno nie dostać ślinotoku, kiedy słyszy się jego opis. 
Wyciągnięcie na dziś z piwniczki De Molena byłoby zbyt proste, prawda? No to niech będzie Tenczynek. Piwo miało swoją (dosyć niespodziewaną zresztą) premierę jakoś w listopadzie ubiegłego roku i jest to pierwszy RIS od polskiego browaru regionalnego. Nie można więc odmówić BRJ braku ambicji, ale wykonanie pozostawiało już sporo do życzenia. 
Dzięki uprzejmości Browaru Spółdzielczego z Pucka trafiło w moje łapy bardzo ciekawe piwo. O nim jednak za chwilę, bo jako iż Wheat Wine nie jest póki co stylem zbyt popularnym w naszym kraju, to warto rozszerzyć nieco ten wpis.