Polubiliśmy się z Osową Górą, to i wypada spróbować klasyki. Bardzo lubię pilsy i dziś już wyjątkowo za mną chodził ten styl, ale do dania szansy Bydgoszczanom zachęciło mnie także zielone światełko od MenelMajstra. Ma być smacznie i prosto, więc odpuszczę sobie dziś dłuższy wstęp. 
No i kolejny Doctor. Co ciekawe, jest to u mnie trzecie z kolei piwo tego duetu, które w sklepach kosztuje w okolicach 5 zł. Główki pracują i Panowie zgarniają nowych klientów. W teorii powinno się to odbić na jakości i takie tam, ale w gruncie rzeczy wygląda to całkiem nieźle. Jedenasta, lager, prosty skład, choć z nowofalowym chmielem. No i główna atrakcja, a mianowicie sok z winogron, który ma być wabikiem w tym piwie. Zobaczymy. 
Nawet takiego szalonego beer geeka jak ja nachodzi czasem ochota, żeby walnąć sobie jakieś gówniane piwko. I nie musi to być wcale równoznaczne z piwem złym. Gówniane czyli takie, wiecie, do gryla czy cuś. Prosto i tanio. Też może smakować, a akurat ten wynalazek podobno jest całkiem przyzwoity. Niefiltrowany Specjal. Z rokitnikiem. 
Lato oficjalnie się zaczęło, więc spożywamy lżejsze napitki. Browar mimo wszystko twierdzi na etykiecie, że piwo potrafi również rozgrzać w chłodniejsze dni. A cóż to jest za piwo? Stylu co prawda nie sprecyzowano, ale wszystko wydaje się jasne - jasny, lekki lager na polskich chmielach i z dodatkiem świeżego imbiru. W składzie jeszcze znalazł się cukier trzcinowy oraz kwasek cytrynowy. Mimo wszystko nie do końca wiem, czego się spodziewać i trudno mi nawet powiedzieć, czy lubię w ogóle imbir. Pewnie jak ze wszystkim, czyli w dużych ilościach może mnie zaboleć. Zaskakująco duży ekstrakt przy tym woltażu, może to zasługa tego cukru. Cenowo ociera się to już o rzemiosło, więc oczekiwania jakieś tam wypada mieć. 
Kraftowcy idą śmiało w te dolniaki, co bardzo mnie cieszy. Samozwańczy Idealny Lager od Doktorów zapowiada mniej fajerwerków niż choćby produkty Pinty, ale cenowo specjalnie nie odstawał, więc może się mylę i poza pijalnością pokaże coś jeszcze. Browar niedawno rozgościł się w Chodzieży i tam też uwarzono to piwko. W butelce wydaje się zupełnie klarowne, co też nie jest normą u tego duetu, choć może po prostu je przefiltrowano, bo nie widzę informacji na ten temat. Zmiany na lepszy czy na gorsze? A może bez znaczenia? Okaże się, przy czym należy wziąć pod uwagę, że akurat ta nowość nie jest raczej adresowana do hop headów szukających mocnych wrażeń.
Ciekawa kooperacja Pinty z dosyć tajemniczym (przynajmniej dla mnie) Tankerem, czyli estońskim browarem rzemieślniczym. W efekcie powstał lager z dodatkiem solidnej ilości słodu żytniego oraz, tu ciekawostka, dwustu bochenków czerstwego żytniego chleba. Nachmielono po nowofalowemu. Pinta na rodzimym podwórku chyba najbardziej przytuliła sobie lagera i wyczynia z nim cuda, no bo przecież chwilę wcześniej wypuszczono bardzo udanego HopLaaga, a dużo wcześniej świetne I'm so horny! Jak to wyszło tym razem?
Od pewnego czasu da się zauważyć, że Panowie z Pinty zaczęli w widoczny sposób gmerać przy etykietach. Na nowszych piwach nie znajdziemy już konsekwentnego, piktogramowego niewiadomoczego (które nie wyglądało wcale źle), a już bardziej szczegółowe, konkretne grafiki. Ciekawa stylóweczka, przyciąga spojrzenie i zmusza widza do zastanowienia się nad tym, co właściwie widzi i czy to aby na pewno dzieje się naprawdę. Stawiam na kombajn koszący zboża i przerabiający je na chmiel, jednak macie pole do popisu. W gruncie rzeczy jednak podoba mi się, a jak patrzę sobie teraz na piwka Tankera, to jest to chyba ich robota. Jak natomiast na Pintę przystało, reszta etykiety jest zawalona tekstem, w tym opisem piwa w trzech językach. Sporo informacji i firmowy kapsel. Szanuję. 
Piwna rewolucja dotarła do Kompanii Piwowarskiej. Koncern nie rozpieszcza nas nowościami, więc skoro już zaszaleli, to można sprawdzić. Piwo niepasteryzowane oczywiście nikogo już nie wzrusza i osobiście też nie uważam, żeby utrwalanie jakoś odczuwalnie pogarszało smak piwa, więc spodziewam się, że największą zmianą w Żuberku jest etykieta. Zaznaczam jednak, że po tym stylu trudno w ogóle oczekiwać fajerwerków, ale nie o to tu chodzi. Dopóki piwo nie będzie zdominowane przez wady, a akcencik chmielowy choć trochę muśnie mój język, to powinno być smacznie i pijalnie, co jak najbardziej jest godne docenienia. 
Po nieszczęsnym Double Trouble częściowo odpowiedzialny za nie Kraftwerk ma szansę zrehabilitować się w kolejnym kooperacyjnym piwie, tym razem z Wąsoszem. Omawiany trunek premierę miał już jakiś czas temu, więc tu i ówdzie zdążyłem przeczytać, że tym razem mogę być dobrej myśli, choć można założyć, że jest to już kolejna warka. Cóż, starałem się, ale po prostu nie udało mi się kupić pierwszej, więc pozostaje sprawdzić, czy piwo nadal trzyma poziom. 
Niespodzianka - kolejny regionalny lager. Uwarzony w Wąsoszu dla łódzkiej hurtowni piwa Zofmar BIS. Sięgam po te cuda, bo ostatnio sklepy, które odwiedzam, lecą sobie w kulki i nie sprowadzają kraftowych nowości. No nic, niedługo odwiedzę Bydgoszcz i zrobię sobie tam zapasy, skoro tutaj moje pieniądze im śmierdzą. Wróćmy jednak do dzisiejszego bohatera.
Po fajnym lagerze Kormorana pozostajemy jeszcze przy piwach regionalnych. Piłem niedawno Aborygena, który wcale mnie nie zmurzynił, więc ciekaw jestem, czy klasyka w wykonaniu Tenczynka wypada lepiej. Mam jeszcze Imperial Stout, ale po kiepskich recenzjach postanowiłem dać mu dojrzeć w piwnicy. Od Lagera oczekiwań zbyt wielkich nie mam i liczę po prostu na czyste, lekkie i pijalne piwo, ale jakieś nuty chmielowe będą oczywiście mile widziane. 
O Imperium Prunum mogę póki co tylko pomarzyć, ale swojego Kormorana mam. I ma to swoje plusy, bo warto czymś zresetować kubki smakowe po ostatnim porterowaniu. Jasny lager (a może i pils), 5 odmian chmielu i bardzo ceniony przeze mnie browar regionalny. Części z Was piwo z pewnością znane, ale ja akurat z tym się mijałem. Dobitnie potwierdza historia związana z tym boskim darem dla niegodnej go ludzkości, iż nie ma on równych, a każdy kto mówi inaczej jako wyznacznik dobrego piwa stawia chyba piwo marki piwo z Tesco zagryzane kiełbasą zwyczajną z osiedlowego sklepiku w Kolbudach, gdzie jak wiadomo sklepowa sama pakuje zmielone resztki ze świni do kiszki, a jako zapisane w składzie 40% "produktów wsadowych" uznaje papier toaletowy marki "Opera" kupiony po promocji w Realu, po czym nakleja na nią znak jakości "dobre bo polskie" i obkleja unijną banderolą produktu regionalnego chronionego prawem i wpisanego na listę UNESCO.
Użytkownik wykop.pl
