Styl: Session Oatmeal IPA
Ekstrakt: 15,0% wag.
Alkohol: 6,0% obj.
Goryczka: 60 IBU
Skład: woda; słody (Pale Ale, pszeniczny); chmiel; drożdże US-05; dodatki (płatki owsiane)
Data ważności: 12.05.2016
niefiltrowane, niepasteryzowane
Piwa od Rocha jeszcze nie piłem, a o browarze słyszałem dużo dobrego, więc widząc w końcu całą baterię ich produktów na sklepowej półce wybrałem od razu dwa. Rzemieślnicy warzą u siebie, tj. stacjonarnie, w Nowych Rochowicach, a dokładniej w miejscu dawnej fabryki wapna. Możemy o tym poczytać na odwrocie flaszki. Chyba wszystkie nazwy ich piw odnoszą się do koni, a w tym przypadku do rasy pochodzącej z Indii. Zaskakuje nieco styl, bo sześcioprocentowe piwo średnio mi pasuje do session. Może Panowie chcieli podkreślić wysoką pijalność, której oczywiście tu oczekuję, a i płatki owsiane powinny nam to wszystko fajnie wygładzić.
Stylówa widoczna na etykiecie moim zdaniem lepiej prezentowałaby się namalowana na butelce, więc życzę browarowi, aby mógł sobie na to kiedyś pozwolić. Obecnie jest tak średnio zachęcająco, a egzemplarze różnią się głównie kolorem tej R-ki. Na plus natomiast spora ilość informacji o piwie (zabrakło konkretnych chmieli w składzie), przedstawienie stylu, browaru itd. Kapsel czarny, goły. Nie jest więc źle, ale liczę, że więcej uwagi poświęcono samemu piwu.
Właśnie zdałem sobie sprawę, że wśród ponad setki recenzji, które obecnie znajdują się na blogu, nie ma żadnego piwa AleBrowaru. Nie jest to aż tak dziwne, jeśli weźmie się pod uwagę, że Panowie jako nieliczni w polskim rzemiośle stawiają raczej na stałą ofertę. Chyba idzie to jako tako w parze ze stałą jakością, bo do takiego Rowing Jacka wracam dosyć chętnie, także są duże plusy tej strategii. No i jak już ogłaszają nowość, to naprawdę się na nią czeka i nie jest to jakieś gówienko. 
Drugi z kolei kultowy reprezentant polskiego rzemiosła, który dosyć późno wpada mi w łapy. Shark to oczywiście owoc kooperacji blogera Tomka Kopyry oraz Wojtka Frączyka z browaru Widawa - obu Panów raczej przedstawiać bliżej nie muszę. Piwo swego czasu cieszyło się mianem najmocniej chmielonego w kraju i w sumie nie wiem kto i czy w ogóle zabrał mu już ten tytuł. Wbrew pozorom nie jest to jakieś imperialne IPA, a lekkie APA. Lekkie i jednocześnie agresywne, wyraziste, orające przełyk goryczką. Trzeba mieć łeb, żeby takie rzeczy wychodziły pijalne, więc przekonajmy się. 
Piwa od Rocha jeszcze nie piłem, a o browarze słyszałem dużo dobrego, więc widząc w końcu całą baterię ich produktów na sklepowej półce wybrałem od razu dwa. Rzemieślnicy warzą u siebie, tj. stacjonarnie, w Nowych Rochowicach, a dokładniej w miejscu dawnej fabryki wapna. Możemy o tym poczytać na odwrocie flaszki. Chyba wszystkie nazwy ich piw odnoszą się do koni, a w tym przypadku do rasy pochodzącej z Indii. Zaskakuje nieco styl, bo sześcioprocentowe piwo średnio mi pasuje do session. Może Panowie chcieli podkreślić wysoką pijalność, której oczywiście tu oczekuję, a i płatki owsiane powinny nam to wszystko fajnie wygładzić.